Muhtemelen bu tabloyu daha önce binlerce kez görmüşsünüzdür. Grant Wood’un 1930’da yaptığı ‘Amerikan Gotik’ tablosu, dünyanın en ünlü sanat eserlerinden biridir. Bu resmin aslında gizli bir anlamı var. Bu iki kişi yeraltı dünyasının kralı ve kraliçesi olabilir. Resimde gizli bir ipucu olduğu için bunu söylüyoruz. Orijinal ‘Amerikan Gotik’ tablosundaki iki figür kimdir? Gelin bu dünyaca ünlü eserin nasıl ortaya çıktığına ve hikayesine bir göz atalım.
Kaynak:https://twitter.com/kültüreltutor/sta…
Bu iki sıkıcı ve son derece önemli hızlı insan dünyaca ünlüdür ancak kimse onların kim olduklarını ve nerede olduklarını bilmemektedir.
Kim olduklarını anlamak için ayrıntılara girmemiz gerekiyor.
Yakasına taktığı küçük broş, Antik Yunan mitolojisinde Yeraltı Dünyasının Kraliçesi Persephone’yi tasvir ediyor gibi görünüyor.
Bu durumda, adamın elindeki dirgen, Persephone’yi kaçırıp karısı olması için oraya getiren Yeraltı Dünyasının Hükümdarı Pluto’ya (veya Hades’e) bir gönderme olabilir.
Bu nedenle, kırsal Amerika’nın bu çarpıcı vizyonu, bu şiddetli ve oldukça düşman çiftçilerin Egemenleri ve Kraliçeleri olduğu Yeraltı Dünyası için tıbbi bir alegori olabilir.
Ya da belki değil…
Mesele şu ki, bu gizemli bir tablo ve kimse onun neyi temsil ettiği konusunda hemfikir değil…
Bu tabloyla ilgili sorulara hiçbir zaman net ve kesin cevaplar alamayacağız.
Grant Wood bile resimdeki iki kişinin karı koca mı yoksa baba kız mı olduğu konusunda net değildi.
Cevaplayabileceğimiz tek bir soru var: Bu insanlar neden böyle görünüyor?
Grant Wood, 1891’de Iowa kırsalında doğdu. On yıl sonra, annesini kaybettikten sonra aile Cedar Rapids’e taşındı.
Wood önce bir metal dükkanında çalıştı ve daha sonra Minneapolis ve Chicago’daki sanat okullarında okudu. Daha sonra Cedar Rapids’de bir devlet okulunda fotoğraf öğretmeni olarak çalışmaya başladı.
Wood, 1920’lerde öğretmen olarak çalışırken birkaç kez Avrupa’ya gitti. Bu gezilerden biri de Paris’teki Académie Julian’da bir yıl eğitim almaktı.
Oradayken Empresyonist bir şekil benimsedi. O dönemdeki büyüleyici ama çekici olmayan yapıtlarının Wood’un bugün bildiğimiz yapıtlarıyla hiçbir benzerliğinin olmamasının nedeni buydu.
Ancak 1927’de her şey değişti.
Yerel bir sanatçı olarak Wood, Cedar Rapids Veterans Memorial Building için vitray pencere yapması için görevlendirildi.
Ama vitray hakkında pek bir şey bilmiyordu. Böylece Wood, cam uzmanlarıyla çalışmak ve kendini geliştirmek için Almanya’ya gitti.
Ama beklediği gibi olmadı. Hollanda ve Almanya’dan 15. ve 16. yüzyıl ressamlarının çalışmalarına maruz kaldı.
Bu ressamlardan biri de Hans Memling’di. Bu portredeki sert ifadelere ve ayrıntılara gösterilen şaşırtıcı özene dikkat edin.
Wood, bu önemli görünen portrelerden etkilenmişti. Ama aynı zamanda Rogier van der Weyden gibi sanatçıların düzgün inişli çıkışlı zirveleri ve küçük model şehirleriyle görünüşlerine de aşık oldu.
Detaylara gösterilen ekstra dikkat ile, erken dönem Hollanda sanatı neredeyse fotoğrafçılık kadar gerçekçiydi. Tüm insanlar her zaman önemli görünüyordu.
Wood, Iowa, Eldon kasabasından geçerken bir şey gördü: belirgin Gotik çizgiler üzerine inşa edilmiş, beyaz bir sundurması olan şık beyaz bir kulübe. Bu ona bir fikir verdi. Buradaki fikir, çok önemli görünüşleriyle bu tür bir eve yakışacak iki kişi bulmaktı.
Sonunda Wood iki model buldu: biri kız kardeşi Nan Wood Graham ve oburluğu diş hekimi olan Byron McKeeby idi.
Wood nihayet Hollanda’dan etkilenen yeni tarzını uygulamaya koyma şansı buldu: stilize gerçekçilik, ciddiyet, ciddiyet ve pürüzsüz detaylar…
Bu parçayı, bronz madalya ve 300 $ nakit ödül kazandığı Chicago Sanat Enstitüsü’ndeki yıllık bir standa gönderdi. Ama hepsi bu değil…
‘Amerikan Gotik’ büyük bir sansasyon yarattı. Wood tanınmış bir yerel sanatçıydı. Bu fotoğraf ona sadece bir gecede ülke çapında ün kazandırdı.
Eleştirmenler, Amerika’nın sonunda düzgün bir sanatçısı olduğunu söyledi.
Yine de hiç kimse ‘Amerikan Gotiği’nin ne anlama geldiği konusunda hemfikir değildi. Bazıları bunu kırsal Amerika’nın acımasız ama parlak bir hiciv olarak gördü.
Diğerleri, onda, kentsel yozlaşmadan uzak, taşra yaşamının katı, inatçı, dürüst, bilinçsiz erdemlerinin mükemmel bir vasiyetini buldu.
Wood, Erken Hollandalı ustaların imaj fotoğraflarını kendi Amerikan görünüm anlayışıyla birleştirdi ve bu yeni keşfedilen stille çalışmaya devam etti.
Oz Büyücüsü’nün set tasarımcılarının Wood’un sanatından ilham almasına şaşmamalı.
Wood, benzersiz bir formda çarpıcı bir görsel dile sahip bir sanatçıydı.
Wood’un alışılmamış ve son derece kendine özgü tarzı bazen bir rüyadan fırlamış gibi sürrealist görünebilir.
Eğlenceli, canlı ve çekici bir tarzı vardı ama aynı zamanda kesinlikle başka bir dünyaya ait görünüyordu.
1931’de yaptığı ‘Paul Revere’s Midnight Journey’ en uygun tablolarından biridir.
Bu çalışma aynı zamanda Wood’un yeteneğini en iyi görebileceğimiz yerlerden biri.
Wood, 1927’de o vitray pencereyi tamamladığında, ‘Amerikan Devriminin Kızları’nın üyeleri, onun ilham almak için Almanya’ya gitmesinden hoşnutsuzluklarını dile getirdiler.
Çünkü vitray pencere Birinci Dünya Savaşı’nda Almanya’da savaşırken ölen askerlerin anısına yapılmıştı ve Wood’un Almanya’ya gitmesi bu nedenle şikayet konusu olmuştu.
Bu tepkiye yanıt olarak Wood, 1932’de bariz bir şekilde hicivli ‘Devrimin Kızları’nı üretti, bu muhtemelen Wood’un sanatında kendini tam olarak gösterdiği tek zamandı.
Burada Wood’un oldukça acımasız ironi kapasitesini görüyoruz.
Wood’un çalışmaları kimilerine göre mükemmel, kimilerine göre rahatsız ediciydi.
Ancak bir gerçek var ki Wood, formu diğerlerinden farklı bir sanatçıydı.
Resimleri hem büyüleyici hem de yapay görünüyordu.
Tüm zamanların en büyük Amerikan ressamı olarak kabul edilen Grant Wood, 1942’de şimdi 51 yaşında öldü.
Ölümünden bir yıl sonra, İkinci Dünya Savaşı sırasında üretilen ‘Özgürlük Gemilerinden’ birine onun adı verildi. Bir zamanlar bilinmeyen yerel sanatçı artık ulusal bir kahramandı.
Ölümünden seksen yıl sonra, Wood hala her zamanki gibi çekici ve gizemli olmaya devam ediyor.
